Stationskwartier

Aanvullingen en correcties over kunst en beelden in de gemeente Breda worden zeer gewaardeerd. U kunt uw informatie zenden naar het emailadres als vermeld op de pagina INFO / CONTACT
Laatste update van deze pagina 19-6-2023

Op deze pagina zit u alle kunstvoorwerpen gelegen tussen Park Valkenberg en het spoor. Aanvankelijk heette het gebied gewoon Station maar later is dat aangepast naar Stationskwartier.

Omschrijving: letters / woord: IK GA VIA BREDA
Ontwerpster: Nina Lenting
Hoogte: tot 4 meter incl. sokkel
Jaar: 1 september 2016
Materiaal: staal
Locatie: Markkade

Het verhaal:
“IK GA VIA BREDA”, is de tekst die treinreizigers lezen als ze langs het voormalige CSM-terrein rijden. Sinds begin september 2016 kan het de treinreiziger niet meer ontgaan, dat ze via Breda reizen. De 24-jarige ruimtelijk ontwerpster Nina Lenting bedacht deze vier woorden, twaalf letters. De tekst is alleen zichtbaar/leesbaar vanuit de trein. De woorden zijn op verschillende hoogtes en afstanden van het spoor geplaatst in het braakliggend terrein en lijken daardoor een onsamenhangend geheel in de open vlakte. Zodra je vanuit de trein haaks op de letters kijkt vormen de woorden pas een zin, maar dan moet je dus wel op het goede moment kijken. Waar de ontwerpster waarschijnlijk niet bij stil heeft gestaan is dat de woorden vanuit een andere invalshoek de zin “GA IK VIA BREDA” maken. In dat geval ontbreekt het vraagteken, maar goedbeschouwd heeft de treinreiziger op dat moment niks meer te kiezen. Je MOET via Breda!
Ruimtelijk ontwerpster Nina Lenting (24) heeft dit 120 meter lange kunstwerk bedacht in opdracht van de gemeente. Zo lang er nog geen definitieve invulling is voor het terrein mag het er blijven staan.
Het ontwerp heeft een marketing boodschap richting het nieuwe station. 8 september was de opening van het vernieuwde station in Breda. De gehele verbouwing nam vier jaar in beslag.
Metaalbedrijf AMT in Etten-Leur heeft de letters vervaardigd. Twaalf letters van onbewerkt metaal en van verschillend formaat, tot vier meter hoogte. De letters zijn verlicht zodat ze ook in het donker leesbaar zijn.

Omschrijving: sculptuur met figuren aan muur
Hoogte: ca. 2 meter
Lengte: ca. 13 meter
Materiaal: ijzer
Locatie: Meerten Verhoffstraat 9 (ingang hofje)

Het verhaal:
Deze sculptuur is op een heel bijzondere plaats aangebracht nl. totaal onopvallend in het hofje van Meerten Verhoffstraat. De kunstenaar heeft ter plaatse van de ingang van het hofje waar de vuilcontainers staan 4 wanden versiert met metalen figuren.

Naam: Thrue Lights
Omschrijving: 2 bomen met plexiglas cirkels in kleur rood en groen
Kunstenaar: Thom Puckey – RKD
Hoogte: 5,8 meter
Jaar: 1987
Materiaal: brons, rvs, plexiglas, glas
Locatie: Spoorwaai 210 en 249

Het verhaal:
Deze sculptuur bestaat uit twee delen(bomen) met doorzichtige cirkels in de takken, die tegenover elkaar aan muren van woonhuizen zijn bevestigd. Het werk vormt de
portaal naar de ingang van de binnenplaats. Het transformeert de gewone atmosfeer van de binnentuin naar een bijzondere door een minimum aan materialen/aanpassingen en laat de binnenplaats zelf compleet vrij en open. Het transparante verschil tussen rood en groen speelt een belangrijke rol in het werk van de kunstenaar in deze periode.

Naam: De Wolk
Omschrijving: lamp met honderden knipperende lampjes
Kunstenaar: John Körmeling – RKD
Afmeting: ca. 5,5 x 3,5 x 1,5 meter
Jaar: 10 april 2015 / 8 september 2016
Locatie: NS-Station ontvangsthal Stationsweg N51 35.694 E4 46.895

Het verhaal:
“Waar spreek je af op het station?” Met deze gedachte ontwierp de kunstenaar deze lamp en plaatste de lamp in de ontvangsthal. Als mensen elkaar willen treffen op het station kunnen ze bijvoorbeeld zeggen: “Ik zie je onder de wolk”. In feite is het gewoon een lamp, maar door zijn grootte en het effect van de knipperde lampjes trekt het al snel ieders aandacht.
Deze ontmoetingswolk hangt in de stations van Rotterdam, Breda, Arnhem, Amsterdam Centraal, Den Haag en Utrecht Centraal.
Begin juni 2015 is de lamp uitgeschakeld. Al snel deed zich de ronde dat de lamp gedoofd zou zijn, omdat gespeculeerd werd dat het tot epileptische aanvallen zou kunnen leiden. “Onzin,” liet John Körmeling, de maker van het kunstwerk, vanuit de lichtstad Eindhoven weten. “Er is een paar weken geleden wel een mevrouw geweest die epilepsie had, en die zei dat mijn kunstwerk wellicht een aanval zou kunnen veroorzaken als ze er recht in zou blijven kijken. De rest is flauwekul”.
Volgens Bertwin van Rooyen van ViaBreda en bouwmanager Jo Mans was de aanpassing van de lichtschakeling de enige reden dat de lampjes uitgeschakeld zijn.
“Er is inderdaad een melding gedaan door iemand dat het geflikker mogelijk een aanval van epilepsie zou kunnen veroorzaken, maar niet meer dan dat. Dat heeft in ieder geval niets te maken met de tijdelijke uitschakeling.”
Körmeling: “Bovendien hebben we alles te uit en te na getest. Daarbij is niet gebleken dat de frequentie epilepsie aanvallen zou kunnen veroorzaken. Mocht dat wel zo zijn, alles kan aangepast worden, zowel qua intensiteit als frequentie.”
Aldus de BNdeStem.
Uiteindelijk besloot men met de inschakeling te wachten tot de opening van het nieuwe station op 8 september 2016, anderhalf jaar later dan de installatie. Sindsdien knipperen de honderden lampjes fier in 2 kleuren.

Omschrijving: afbeeldingen van mieren
Kunstenaar: Florentijn Hofman – RKD
Materiaal: steen
Lengte: 200 meter
Jaar: 30 maart 2016
Locatie: Willemstraat N51 35.597 E4 46.774

Het verhaal:
Tussen het station en het Park Valkenberg is een nieuw kunstwerk aangelegd bestaande uit afbeeldingen van rode mieren op stoeptegels. Het gaat in totaal om maar liefst 800 tegels over een afstand van 200 meter. Er zijn 6 verschillende tegels met een afbeelding van een mier waardoor de mieren verschillende kanten op lijken te lopen. Samen vormen ze een krioelende mierenmassa die de weg tussen station en de Bredase binnenstad aflegt. Daarmee staan de mieren symbool voor de massa’s mensen die zich een weg banen naar het centrum. Door wethouder Alfred Arbouw is op 30 maart 2016 de eerste steen gelegd.
Het kunstwerk is een ontwerp van een Florentijn Hofman. De kunstenaar maakte naam met extreem uitvergrote, speelse kunstwerken over de hele wereld. Zo is hij vooral beroemd geworden met zijn ‘Rubber Duck’. Een opblaasbare, gele badeend van 16,5 meter hoogte die onder meer dobberde in het water van Amsterdam, Maastricht, Osaka, Hong Kong, Peking, Sydney en Sao Paulo.
Andere voorbeelden van zijn werk zijn onder andere een 31 meter lange muskusrat van stro, een 12 meter hoge herdershond van strobalen en 210 papieren spreeuwen in de Hortus Botanicus Amsterdam. In Rotterdam verfde hij een blok sloopwoningen blauw. Op het strand van Schiermonnikoog bouwde hij drie houten kunstwerken in de vorm van enorme concertvleugels, als waren deze daar aangespoeld. In Arnhem ligt een 30 meter lang Feestaardvarken dat naar aanleiding van het 100-jarig bestaan van Burgers’ Zoo aan de stad werd aangeboden.
In november 2022 maakte de gemeente bekend dat de tegels met de miertjes vervangen worden. Door intensieve gebruik van de straat zijn ongeveer 180 mierentegels niet meer zo mooi als oorspronkelijk. Tegelijkertijd krijgt het kunstwerk een ‘digitale dimensie’. Door middel van ‘augmented reality’ krijgen de mieren een gezichtje en lopen ze verschillende kanten op. Aan het begin van de Willemstraat komt een bord te hangen met daarop onder andere een QR-code. Wie deze code scant, wekt de mieren in de straat tot leven op zijn mobieltje.

Naam: Liefdeszuster van Sint Vincent de Paul de Chartres
Omschrijving: beeld van non
Kunstenares: Jos van Riemsdijk – RKD
Hoogte: 2 meter
Jaar: oktober 1990
Materiaal: brons
Opschrift op informatiebordje:
“Liefdeszuster van St. Vincent de St. Paul de Chartres
Jos Riemsdijk
Aangeboden door Meeùs Groep bv aan de Gemeente Breda
12 oktober 1990″
Locatie: Willemstraat 1-3 N51 35.597 E4 46.774

Het verhaal:
De beeldhouwster maakte het wasmodel voor het toen nog ‘de non’ heette al in 1963. In 1986 liet ze een brons exemplaar gieten. Eind jaren tachtig vergrootte ze het beeld onder de naam ‘carmelites’ naar ruim twee meter. Naast het beeld in de Willemstraat is er een tweede afgietsel in het bezit van Pulchri, de Haagse kunstenaarsvereniging met de gelijknamige expositieruimte waar de kunstenares jarenlang lid van was.
Het beeld werd door de Meeùs–groep aan de gemeente Breda geschonken ter gelegenheid van het gereedkomen van de nieuwbouw en renovatie van het hoofdkantoor van Meeùs.
Het is een symbolisch beeld voor het religieus verleden van Breda.
Op het bordje staat abusievelijk ‘St. Vincent de St. Paul’ in plaats van ‘St. Vincent de Paul’.
De religieuze congregatie liefdezuster van St. Vincent de Saint Paul, Vincentius a Paulo werd door de naamgever gesticht in de 17e eeuw. Vanaf de oprichting wijden vrouwen zich aan de verzorging van zieken, gevangenen en slaven, bedelaars en zwervers, vondelingen en oorlogsslachtoffers. Vincentius stond ook aan de basis van de kloosterorde der Lazaristen. In de 19e eeuw ontstond in zijn geest een beweging voor armenzorg; in Nederland bekend als de Vincentiusvereniging.
Het opschrift is verwarrend, waarschijnlijk zijn twee religieuze orden met elkaar verward en samengevoegd, nl.:

• de dochters van liefde van St. Vincentius a Paulo (Les Filles de la Charité de Saint-Vincent-de-Paul), gesticht in 1633 door St. Vincentius a Paulo. In Nederland gewoonlijk de ‘Zusters van Schijndel’ genoemd.
• de zusters van de Heilige Paul van Chartres (les Soeurs de Saint-Paul-de-Chartres), gesticht in 1696 door Abbé Chauvet.