Een putto (meervoud: putti, ook wel puttis of putto’s) of amoretto is in de beeldhouw- en schilderkunst een mollig kinderfiguurtje, bijna altijd mannelijk en meestal naakt. Als het kind vleugeltjes heeft, spreekt men ook van een cherubijntje. Putti komen vooral voor in de renaissance-, barok- en rococokunst.
Het woord putto komt uit het Italiaans en was oorspronkelijk een (scheld)naam voor een kleine jongen, van het neutrale Latijn putus (afgeleid van putare ‘reinigen’).
De voorlopers van de putti waren Cupido(otjes) en de eroten uit de oudheid, minnegodjes die bijvoorbeeld worden aangetroffen op kindersarcofagen, dansend, strijdend, musicerend of anderszins. Het gaat dan over naakte kinderfiguren als begeleiders van de liefdegod Eros. De herleving van deze figuurtjes wordt toegeschreven aan de Florentijnse renaissance-beeldhouwer Donatello (1386-1466).
Putti hadden behalve een decoratieve functie vaak ook een allegorische betekenis.
De kinderen dragen samen op hun schouders een amfora (Griekse pot).

Omschrijving: beeld van 3 kinderen (putti)
Hoogte: ca. 1 meter
Materiaal: steen
Locatie: Franse tuin, Kasteel Bouvigne