Aanvullingen en correcties over kunst en beelden in de gemeente Breda worden zeer gewaardeerd. U kunt uw informatie zenden naar het emailadres als vermeld op de pagina INFO / CONTACT
Laatste update van deze pagina 12-12-2023
Kerkbeelden zou je per definitie verwachten bij kerken, maar dat is niet zo. Op diverse andere gebouwen in de gemeente zijn religieuze beelden te zien. Ze zijn bijvoorbeeld aanwezig bij ziekenhuizen, verzorgingstehuizen en scholen. Het toont de gebondenheid met het geloof van het katholieke Brabant.
De beelden zijn door een kunstenaar ontworpen of in opdracht van de architect door een kunstatelier vervaardigd. In vroegere tijden waren er kunstateliers die beelden op bestelling maakten, of in een showroom stonden te wachten op een koper.
Aan het einde van de 19de eeuw deed het gipsen heiligenbeeld zijn intrede in kerken, kloosters en huiskamers. Verschillende firma’s deden goede zaken met het op grote tot zeer grote schaal fabriceren van deze beelden. In zuid Nederland waren dat onder andere:
– Brizz, Tilburg 1928-1948
– St.Lucas (vh. van Tielraden), Tilburg 1874-1970
– Antheunis, Bergen op Zoom 1872-1893
– Swinkels, St.Oedenrode 1905-1960
– van Bokhoven en Jonkers, Den Bosch 1885-1945
– van der Geld, Den Bosch 1872-1938
– Linssen, Venlo 1887-1965
Er waren ook kleinere bedrijfjes in o.a. Breda, Oosterhout en Geertruidenberg, die zich veelal beperkten tot het beschilderen en/of doorverkopen van elders gefabriceerde exemplaren. W. Knippenberg schreef er uitgebreid over in zijn boek ‘Devotionalia’.
De beelden werden gekapt door beeldhouwers die in loondienst waren. Dat waren dus niet per definitie kunstenaars, maar ze hadden wel de skills van een kunstenaar. Hierdoor is niet altijd eenduidig te bepalen dat het kunst betreft of niet. In ieder geval heeft het raakvlakken met kunst. In bijna alle gevallen zijn de beelden uniek. Hiermee wordt bedoeld dat er maar één van is gemaakt en dat is nou net een van de definities van (echte) kunst. Anderzijds is het ook denkbaar, dat de ateliers kleine series maakten van de beelden, al dat niet met kleine of grote verschillen.
Veel terugkerende beelden zijn beelden van Maria met het Jezuskind , die op verschillende plaatsen te vinden zijn. Het kind wordt bijna altijd op de linkerarm gedragen.
Omschrijving: beeld van Maria met Jezuskind
Materiaal: steen
Hoogte:
Locatie: Arnold Janssenlaan 46, Stichting Woonzorgcentra Zuiderhout, Teteringen
Het verhaal:
Het beeld staat in het wandelbos van het voormalig missiehuis St. Franciscus Xaverius van de Duitse congregatie Societas Verbi Divini, gebouwd in 1916-’17, in het bos links van het huis om precies te zijn.
Omschrijving: Jezus Christus wegkruis
Kunstenaar: Leen Douwes – RKD
Hoogte: ca. 1,2 m
Materiaal: hout
Locatie: kruising Deken Dr. Dirckxweg en Daalaker, Bavel
Het verhaal:
Dit is het enige Jezus kruis in de buitenruimte in de gemeente Breda.
Naam: Zonnelied
Omschrijving: gevel reliëf met Bijbelse voorstelling van Franciscus van Assici
Kunstenaar: Henri van Haaren – RKD
Hoogte:
Jaar: 1954
Materiaal: kalksteen
Locatie: Klokkenberg, Galderseweg 91
Het verhaal:
In de voorgevel van het hoofdgebouw bevindt zich een gevel reliëf met een afbeelding van het Zonnelied van Franciscus van Assisi.
Franciscus verbleef het grootste deel van zijn leven in zijn geboortestreek Umbrië in midden Italië. Grote bekendheid kreeg hij met zijn preken en hymen. Het loflied van de schepselen, het Zonnelied (‘Loflied van de schepselen, il Cantico delle Creature’) schreef hij rond 1224. Deze ode aan de schepper en aan de hele geschapen natuur is hier weergegeven door de heilige te omgeven met afbeeldingen van dieren, planten en bloemen. Het tafereel wordt geschraagd door afbeeldingen van in de natuur werkende mensen. Vanwege zijn betrokkenheid bij dieren is Franciscus patroon van de dierenbescherming en wordt op zijn naamdag, 4 oktober, dierendag gevierd. Inmiddels is hij ook uitgeroepen tot patroonheilige van een leefbare wereld en de milieubeweging.
Franciscus houdt zijn handen in de orantehouding. De orantehouding is een christelijke gebedshouding waarbij men de armen symmetrisch uitstrekt en de geopende handen opheft tot op oorhoogte, terwijl men de ellebogen dicht bij de romp van het lichaam houdt. Bij deze afbeelding houdt Franciscus de handen echter niet op oorhoogte maar op heuphoogte. De orante gebedshouding werd veelvuldig in de vroegchristelijke kunst afgebeeld en wordt ook vandaag gebruikt, zowel door priesters als door leken.
Omschrijving: gevel reliëf met Bijbelse voorstelling
Kunstenaar: Niel Steenbergen – RKD
Hoogte: ca. 1 meter
Jaar: 1954
Materiaal: kalksteen
Locatie: Klokkenberg, Galderseweg 91
Het verhaal:
Boven de ingang van de kerk is deze Bijbelse voorstelling te zien. Op de afbeelding zien we Jezus Christus die een boek vasthoudt. Linksboven staat een arend, linksonder een leeuw met vleugels, rechtsboven een engel en rechtsonder een stier met vleugels. Alle vier figuren houden een gesloten boek vast. De 4 figuren staan voor resp.: Johannes, Marcus, Mattheüs, en Lucas, de 4 evangelisten. Een evangelist is letterlijk de brenger van een evangelie (“goede boodschap”). In de beeldende kunst worden deze 4 evangelisten sinds de vierde eeuw niet alleen afgebeeld in de vorm van menselijke gedaanten, maar ook als symboolgestalten. Deze laatste werden geïnspireerd door de visioenen in de Bijbelboeken Ezechiël 1 en Openbaring 4. Hierin wordt de apostel Johannes weergegeven als adelaar, Lucas als stier (of als os of als kalf), Marcus als leeuw en Mattheüs als engel (of als mens). Deze weergave, ook wel tetramorf genoemd (uit het Grieks: vier vormen), is waarschijnlijk van Syrische oorsprong.
Boven het ornament is in de gevel de tekst ‘DOM‘ weergegeven. DOM betekent “Deo optimo (et) maximo”, dat wordt vertaald als “(gewijd) aan de beste en grootste God”. Deus optimus maximus was een nomen sacrum (“heilige naam”) in de Romeinse godsdienst, gegeven aan belangrijke goden zoals Jupiter. Het werd door het christendom overgenomen. De uitdrukking, vaak afgekort tot D.O.M., wordt ook teruggevonden op vele kerken en andere gebouwen uit de renaissance, vooral in Italië. Het zou het motto worden van de benedictijnen (“Voor de opperste grootste god”). Het wordt dan ook op de flessen van benedictijnse bieren geschreven. Het wordt ook geregeld op grafzerken (epitaaf) vermeld (“aan de opperste grootste God”). De vertaling van het Latijnse Domus is ‘huis’. In het christendom wordt een DOM gezien als een belangrijke kerk, denk maar aan de Dom van Utrecht en de Dom van Keulen.
Achter het hoofd van Christus wordt een aureool, stralenkrans of nimbus afgebeeld. Het is een ring van licht om het lichaam van goddelijk of heilige personen. Een aureool kan ook de straling of lichtkrans aanduiden – doch minder juist – die alleen het hoofd omgeeft.
Naam: H. Gerardus Majella
Omschrijving: geveltegel
Afm.: ca. 25 x 10 cm
Materiaal: steen
Locatie: Haven 10
Het verhaal:
Uniek klein tegeltje omdat er maar weinig religieuze tegels zijn in Breda, buiten de Maria tegeltjes natuurlijk want die zijn er genoeg. In Nederland zijn/waren 16 kerken vernoemd naar Gerardus Majella, waarvan ook een in Breda. De Gerardus Majellakerk aan de Odilia van Salmstraat 1 werd als noodkerk in 1921 in gebruik genomen en werd vervolgens in 1989 gesloopt nadat deze twee jaar buiten gebruik was genomen. Het tegeltje bevindt zich op 350 meter van deze kerk.
Gerardus Majella, oorspronkelijk Gerardo Maiella (Muro Lucano, 23 april 1726 – Caposele, 16 oktober 1755) is een rooms-katholieke heilige. Zijn naamdag is 16 oktober.
Majella werd in 1726 in Muro Lucano, nabij Napels, geboren als zoon van een kleermaker. In 1749 meldde hij zich bij de redemptoristen als lekenbroeder. Hier vervulde hij zonder tegenspraak eenvoudig werk. Hij werd bekend om het geduld waarmee hij beledigingen en pijnigingen onderging en om zijn liefdadigheidswerk.
Gerardus Majella had tijdens zijn leven vele visioenen. Verder staan verscheidene bovennatuurlijke verschijnselen, zoals genezingen, bilocatie (aanwezigheid op meerdere plaatsen tegelijkertijd), helderziendheid, profetieën en broodvermenigvuldigingen op zijn naam. Gerardus overleed in 1755 op 29-jarige leeftijd aan tuberculose in Caposele in Zuid-Italië.
Gerardus Majella is de patroonheilige van kleermakers, portiers en zwangere vrouwen. Hij werd in 1893 door paus Leo XIII zalig verklaard en in 1904 heilig verklaard door paus Pius X. Een aan hem gewijd Nederlands bedevaartsoord is het redemptoristenklooster van Wittem. In Overdinkel en het Drentse Barger-Oosterveld vindt elk jaar een processie ter ere van Gerardus Majella plaats. In Barger-Oosterveld is dat op de laatste zondag vóór het feest van Petrus en Paulus (29 juni).
Achter het hoofd wordt een aureool, stralenkrans of nimbus afgebeeld. Het is een ring van licht om het lichaam van goddelijk of heilige personen. Een aureool kan ook de straling of lichtkrans aanduiden – doch minder juist – die alleen het hoofd omgeeft.
Naam: Franciscus van Salles
Omschrijving: geveltegel
Afm: ca. 45 x 40 cm
Materiaal: steen
Locatie: Hertog Janlaan 14
Het verhaal:
Uniek klein tegeltje omdat er maar weinig religieuze tegels zijn in Breda, buiten de Maria tegeltjes natuurlijk want die zijn er genoeg.
De heilige Franciscus van Sales was bisschop van Genève en Annecy, ordestichter en mysticus.
Franciscus van Sales werd in 1661 zaligverklaard en in 1665 heiligverklaard door paus Alexander VII. In 1877 werd hij door paus Pius IX tot kerkleraar uitgeroepen. In 1923 riep Pius XI hem uit tot beschermheilige van schrijvers en journalisten, vanwege zijn grote literaire activiteit.
Tot in de 19e eeuw bleef Franciscus van Sales een populaire heilige vanwege de toegankelijkheid van zijn taal. De congregatie van de salesianen die door Don Bosco werd gesticht, is naar Franciscus genoemd. Ook de Oblaten van de H. Franciscus van Sales (O.S.F.S.) werden naar hem genoemd.
Ook in de Anglicaanse Kerk geldt Franciscus als heilige. Zijn feestdag is daar op 24 januari, net als in de Katholieke Kerk.
Naam: Anna-Te-Drieën
Omschrijving: sculptuur met afbeelding van Anna, Jezus en Maria
Kunstenaar: Jan Vaes – RKD
Hoogte: ca. 70 cm
Jaar: ca. 1960
Materiaal: hard steen
Locatie: Basisschool De Rosmolen, Het Hofflandt (zijde) N51 32.873 E4 47.985
Het verhaal:
Op de afbeelding zien we kind Jezus weergegeven tussen zijn grootmoeder Anna en zijn moeder Maria. Jan Vaes maakte het beeldhouwwerk in opdracht van het Schoolbestuur. Het was een werkstuk in het kader van de zogenaamde 1% regeling’. Vanaf 1953 moest bij de bouw van rijks-en gesubsidieerde scholen één procent van de bouwsom besteed worden aan ‘opdrachten en aankopen ter versiering’.
Het beeld bevond zich oorspronkelijk boven de ingang van de Mariaschool aan de Pastoor Vermuntstraat die reeds op 12 augustus 1847 werd geopend. In de twintigste eeuw was het niet ongebruikelijk om religieuze voorstellingen te plaatsen aan gevels van de scholen. De katholieke kerk had immers een grote zeggenschap in scholen en het onderwijs werd vaak verzorgd door nonnen. In 1977 werd de Mariaschool ingrijpend gerenoveerd en het
beeldhouwwerk werd verplaatst naar de westgevel bij het grasveld aan de Slotlaan.
Op 1 december 1961 besloot de Gemeenteraad van Nieuw-Ginneken medewerking te verlenen tot het bouwen van een nieuwe R.K. jongensschool voor basisonderwijs. In 1969 is de bouw ook werkelijk gerealiseerd aan de toen nog geheten Mouterijstraat, maar in 1970 is de straatnaam veranderd naar De Roskam. In 1969 werd ook de naam veranderd van de Laurentiusschool in “De Rosmolen”. Blijkbaar moest de school een minder religieuze uitstraling hebben als gevolg van de oprukkende multiculturele samenleving.
In de jaren 80 van de twintigste eeuw was er een grote toename in het aantal leerlingen in Ulvenhout. Er volgde een fusie tussen de Mariaschool en de Laurentiusschool die toen nog aan de Dorpstraat 70 gelegen was. In 1987 ging de Mariaschool, na een 140 jarig bestaan, op in basisschool De Rosmolen. De Mariaschool en de Laurentiusschool werden in 1988 gesloopt en de afbeelding Anna-Te-Drieën kreeg een herbestemming in de tuin van de nieuwe school De Rosmolen. Daar werd het door de kleuters als speeltoestel en zandbak gebruikt. Op initiatief van de ouderraad werd bij de gemeente geld los gepeuterd voor een herplaatsing die meer recht deed aan dit kunstwerk. Het beeld werd uitgebreid schoongemaakt. Het had wonderwel toch weinig geleden van alle omzwervingen. Er werd een eenvoudige bakstenen sokkel gemetseld waar het beeld opgezet werd. Sinds mei 2001 prijkt het tegen de muur van de school aan de zijde van ’t Hofflandt en het ligt daarmee ver buiten het dagelijks gezichtsveld van leraren en leerlingen. 11 oktober 2001 werd het door een vijftal kinderen met Celine Potters-Vaes onthuld. Afhankelijk van de begroeiing kan het beeld soms heel slecht zichtbaar zijn.
Omschrijving: beeld van Maria en engelbewaarder
Hoogte: ca. 2 meter
Jaar: 1930
Materiaal: steen
Locatie: Basisschool St. Joost, St. Josephstraat 7
Het verhaal:
Deze twee beelden bevinden zich aan de gevel van de basisschool.
Een beschermengel, engelbewaarder, schutsengel, wachtengel of bewaarengel is een engel die het beschermen en begeleiden van een bepaalde persoon, van groepen of naties als taak heeft. In veel gevallen wordt naast de engel een kind weergegeven. In dit geval staat staat de engel symbool voor het beschermen van de leerlingen van de school.
Omschrijving: gevelsteen met Maria beeld
Kunstenaar: Toon van de Wiel– RKD
Hoogte: 3,1 meter
Breedte: 2, 25 meter
Inscriptie: “Deze steen werd gelegd door Wim van Vught zoon van den architect Piet van Vught. Zomer 1939”
Jaar: 1939
Materiaal: terra cotta mozaïek
Locatie: Kapelstraat 21
Het verhaal:
In 1939 liet de kunstenaar een huis bouwen aan de Heusdenhoutschestraat in Heusdenhout. De bouwer was aannemer Dirk van den Broek die schuin tegenover de bouwplaats woonde. Het huis werd speciaal ingericht voor het maken van kunstwerken met een glazen atelier. De succesvolle kunstenaar bracht aan de gevel van zijn huis een kunstwerk aan met de naam ‘De Stuyft’, genoemd naar de buurtschap. Het roodstenen terra cotta mozaïek kunstwerk bestaande uit tientallen tegels werd in de steenfabriek in Dorst gebakken. Bij de annexatie van Heusdenhout veranderde de straatnaam in Kapelstraat.
Het is redelijk zeldzaam dat een woonhuis van een dergelijke groot gevelsteen/beeld is voorzien. Deze figuur is omringd door een engel, vogels, bloemen, sterren, de zon en een paard met ruiter. In haar handen houdt ze een bussel korenaren vast.
Omschrijving: beeld van Maria met Jezuskind
Materiaal: terra cotta
Hoogte: 120 cm
Locatie: KMA, Kraanstraat 24
Het verhaal:
Het Maria beeld staat in de kapel tussen Granaat- en Duiventoren.
Omschrijving: beeld van non / overste
Hoogte: circa 50 cm
Jaar: 1994
Materiaal: brons
Onderschrift: Geschenk bij het 175-jarige bestaan 19 april 1819 – 19 april 1994
Locatie: Stichting Elisabeth, Leuvenaarstraat 91
Het verhaal:
Het beeld staat in de ontvangsthal van het verzorgingstehuis.
Omschrijving: beeld van Maria met Jezuskind
Hoogte: circa 60 cm
Materiaal: composiet
Locatie: binnentuin Stichting Elisabeth, Leuvenaarstraat 91
Het verhaal:
Het smalle beeldje van een moeder met kind staat in de binnentuin van het verzorgingstehuis. Verdere gegevens zijn niet bekend.
Omschrijving: beeld van heilige / geestelijke
Kunstenaar: Jacques van Poppel – RKD
Hoogte: 1,6 meter
Jaar: 1-10-1956
Materiaal: Frans kalksteen
Locatie: Liesstraat 6
Het verhaal:
Het beeld is geplaatst tegen de gevel van het woonhuis.
Omschrijving: religieus beeld van Heilige Brigida
Hoogte: ca. 1,2 meter
Jaar: ca. 1942
Kosten: 200 gulden
Materiaal: beton
Sokkel: steen, hoogte ca. 40 cm
Locatie: Kloosterstraat 1, Bavel
Het verhaal:
De Heilige Brigida van Kildare is na de Heilige Patrick de belangrijkste heilige van Ierland. In het Engels heet ze Saint Bridget. Ze leefde van 453 tot 523. Heel wat verhalen over haar zijn een verchristelijking van de verhalen van de Keltische godin Brigit. Ze trok zich op jonge leeftijd terug als kluizenares en ging wonen in een hol onder een eik. Ze stichtte daar in de vijfde eeuw het klooster van Kildare, Ierland.
Zij geldt als beschermheilige van het vee. Haar naamdag valt op 1 februari. Er is geen Ierse heilige die in West-Europa zoveel vereerd wordt als de Heilige Brigida. Dat is ongetwijfeld te danken aan de vele Ierse monniken die naar deze streken kwamen om het christelijk geloof te verkondigen.
Het is niet onmogelijk dat zij via de abdij van Thorn de patrones van de parochie van Bavel is geworden. De Heilige Brigida was reeds de patroonheilige van de eerste kerk van Bavel nabij de Dorstseweg, die in 1484 moet zijn afgebrand. Daarna kwam er een nieuwe Brigidakerk, die tot 1887 op het huidige kerkhof heeft gestaan. In 1855 vond de bisschop van Breda echter, dat niet de Heilige Brigida, maar Maria de eerste patrones van de parochie van Bavel moest zijn. Het huidige kerkgebouw, dat in 1887 in gebruik werd genomen, werd dan ook toegewijd aan Onze Lieve Vrouw ten Hemel Opneming (Maria Hemelvaart).
Het eerste Brigidabeeld bij de zuivelfabriek werd voor 11 gulden opgeschilderd door Van Ginkel, de rekening werd betaald door pastoor Van Hees. Desondanks moest Brigida in de loop van de tijd toch enkele malen vervangen worden.
Van januari tot mei 1942 trad Kees van Opstal uit Rijen op als waarnemer voor de ernstige zieke directeur Van der Poel. In die periode kreeg Jan van Opstal uit Rijen, zijn broer, de opdracht een nieuw beeld te maken. Voor 200 gulden realiseerde hij de heilige in beton, met een koe aan haar rechter voet. In haar linkerhand heeft zij de abdissenstaf, symbool van haar functie als overste van meerdere kloosters. De toorts in haar rechterhand verwijst naar haar naam, die “draagster van het licht” betekent.
Aardig detail: Bij het eerste beeld van 1901 lag de koe aan haar linkerzijde!
Het laatste, huidige, beeld bleek zijn geld waard want het verkeerde nog in een redelijke conditie toen het werd weggehaald op 17 oktober 1977, kort voordat de fabrieksgebouwen aan de Kerkstraat verkocht werden. In 1980 werd overigens het hele complex gesloopt om plaats te maken voor woningen.
Het beeld werd opgeslagen, met zorg bewaard en gerestaureerd. Twee jaar later op 14 september 1979, volgde plaatsing naast de ingang van de nieuwbouw van de Brigidaschool
aan de Pastoor Doensstraat, nu heet de school De Spindel.
Als beschermheilige van het vee wordt de Heilige Brigida meestal afgebeeld met een rund. Haar symbool, de koe, staat ook in het gemeentewapen van Ginneken en Bavel en in het dorpswapen van Bavel. In haar linkerhand draagt zij een abdsstaf.
In 2020 is het beeld verplaatst van de Pastoor Doensstraat 3, waar het voor de basisschool de Spindel stond, naar een locatie in de achtertuin van de Kloosterstraat 1.
Omschrijving: beeld van Barbara van Nicomedië
Kunstenaar: Gerard van Aalst – RKD
Hoogte: 1,75 meter
Inscriptie: G. van Aalst
Jaar: 1935
Materiaal: steen
Locatie: Speelhuislaan 158 N51 36.024 E4 46.152
Het verhaal:
Dit beeld van H. Barbara bevindt zich aan de buitenzijde van de watertoren welke in 1935 is opgeleverd. De tijd dat deze toren werd getekend en gebouwd, was soberheid troef. Ook was het crisistijd. De toren moest een industrieel bouwwerk worden, zonder al te veel poespas. De stadsbouwmeester Ir. P. Hornix was verantwoordelijk voor een karakteristieke vormgeving die aansloot bij de door hem ontworpen nieuwe woonwijk Belcrum. De stijl waarin de toren is ‘Amsterdamse School’. De schil is met handgevormde roodbruinen baksteen opgetrokken. Deze constructie was voor deze tijd zeer modern. Het gebouw werd met ornamenten versierd.
H. Barbara houdt in haar rechterhand het wapen van Breda vast en in haar linkerhand een bouwwerk hetgeen symbool staat voor de stadsbouwmeester van Breda. De H. Barbara is de beschermheilige van verschillende (gevaarlijke) beroepen waaronder dakdekkers, metselaars, bouwvakkers, torens en vestingen. Aan haar voeten ligt het wapen van Oosterhout: het Bredase drinkwater komt voor een belangrijk deel uit het in die gemeente gelegen dorp Dorst.
Het beeld wordt ook wel stedemaagd genoemd.
Omschrijving: gevelbeeld van Sint Franciscus van Assisi en Ignatius van Loyola ?
Hoogte: ca. 1, 8 m (beeld)
Jaar: 1922
Materiaal: hardsteen
Locatie: Florijncollege, voorgevel, Wilheminasingel 33 N51 35.423 E4 47.359
Het verhaal:
Het voormalig Sint-Ignatiusziekenhuis is gebouwd in 1922-1923 naar ontwerp van J.W. Oomen voor de zusters Franciscanessen van de Haagdijk. In 1991 is het gebouw gerenoveerd. Alleen de voorbouw van het voormalige Ignatius Ziekenhuis is bewaard gebleven. Het betrof drie vierkante paviljoens met daartussen lagere vleugels. Het middenpaviljoen is neobarok en bevat diverse gevelstenen en tegels.
Links aan de voorgevel een beeld van Franciscus is afgebeeld in kledij van de door hem gestichte orde. De tonsuur of kruisschering is kenmerkend voor een kloosterling, hij is daarmee clericus, iemand die een geestelijk erfdeel heeft ontvangen en opgenomen is in de geestelijke stand.
Rechts aan de voorgevel een beeld van Ignatius van Loyola. Hij was een Spaans geestelijke, bekend door zijn geschrift Geestelijke Oefeningen en daaropvolgend, in 1539, zijn leeuwendeel in de oprichting van de Sociëteit van Jezus (de jezuïeten) te Rome; hij werd er de eerste generaal van.
Hij was de zoon van een Spaanse edelman. In zijn jonge jaren schijnt hij een losbandig leven te hebben geleid, maar tijdens zijn diensttijd in het Spaanse leger kwam er in 1521 een ommekeer tijdens de Franse belegering van Pamplona, toen een kanonskogel tussen zijn benen door schoot, die zijn beide benen verwondde. Tijdens zijn ziekbed ontdekte hij verschillende bewegingen in zijn ziel, al naar gelang de aard van de verschillende soorten literatuur die hij las. Dit was het begin van wat hij later, in zijn geestelijke oefeningen, de onderscheiding der geesten noemde. Na zijn herstel ondernam hij in 1534 met zes anderen vanuit Parijs een pelgrimsreis naar Palestina. Loyola werd in 1537 te Venetië tot priester gewijd. Hij overleed in 1556 en ligt in Rome begraven in de jezuïetenkerk Gesù.
In Loyola, in Spaans Baskenland, zijn geboorteplek, werd een klooster en een kerk gebouwd, gewijd aan Ignatius, waarnaar bedevaarten worden ondernomen.
Achter het hoofd wordt een aureool, stralenkrans of nimbus afgebeeld. Het is een ring van licht om het lichaam van goddelijk of heilige personen. Een aureool kan ook de straling of lichtkrans aanduiden – doch minder juist – die alleen het hoofd omgeeft.
Onder op de sokkel staan de initialen van de heiligen (SF – Sint Franciscus en SI – Sint Ignatius).
Boven de beelden is een baldakijn (troonhemel, processiehemel of draaghemel) weergegeven.
Kunst in Breda 