Dit rijk versierde timpaan bevindt zich boven de entree van de neveningang van de KMA ter plaatste van de loopbrug aan het Kasteelplein. Het ornament is opgebouwd uit 7 panelen die beschilderd zijn. Dit Timpaan is niet afkomstig van de voormalige Bosschepoort, zoals wel eens wordt gezegd. De leeuwen daar kijken andere kanten op en hebben hoedjes.
Bij het onderzoek in 2002 van het timpaan bleek dat er weer nodig een restauratieslag gemaakt moest worden. Na een traject van diverse adviezen, kostenraming, vergunning en tussentijdse bijstellingen is de terracotta beeltenis in 2007 gerenoveerd. Helaas niet gerestaureerd, daar van het oorspronkelijk materiaal (na restauratie in de 20e eeuw) nog geen 50 % meer over was.
Het kleurenonderzoek op het destijds gerestaureerde origineel heeft geen gegevens opgeleverd om de oorspronkelijke kleuren te achterhalen. Met steun van de Raad van Adel zijn de heraldische wapenkleuren van de Nassaus bepaald. De overige kleuren bleken vrij van keus. RACM (Rijksdienst Archeologe, Cultuurlandschap & Monumenten) is niet tot een advies kunnen komen op basis van mogelijke historische feiten. Wel heeft RACM de kleur- en pigment adviezen ondersteund. Tevens heeft de ervaringsdeskundige van ICN mede geassisteerd. Uit het onderzoek konden geen feiten gevonden worden die de vlaggen betroffen. Zijn het gewestelijke vlaggen of Regimentsstandaarden? Zolang hier geen antwoord op komt blijven ze wit.
Deze replica is vervaardigd van gietmortel door middel van siliconen gietmallen van het origineel. De oorspronkelijke vulling heeft nu een bestemming in de expositieruimte van het Koningin Wilhelmina paviljoen.
In het midden van de afbeelding zien we het wapenschild Willem III van Oranje Nassau. De afbeelding is verder versierd met wat vreemd uit de ogen kijkende leeuwen, kanonskogels, kanonnen, wapens en trommels. Het standbeeld van Willem III 100 meter verder op het Kasteelplein toont hetzelfde wapenschild dat voorzien is met de tekst “Honi soit qui mal y pense”. In het wapen is de Britse Orde van de Kousenband verwerkt.
In het Verenigd Koninkrijk is een kostbaar uitgevoerde kousenband met het opschrift “Honi soit qui mal y pense” het onderscheidingsteken van een hoge ridderorde, de Orde van de Kousenband. Dit ereteken wordt ook tegenwoordig nog gedragen, want de heren dragen aan het Britse hof nog steeds ouderwetse kniebroeken met kousenbanden.
De oorsprong van de in oud-Frans gestelde spreuk, die in het Nederlands vertaald “Schande aan hem die er kwaad van denkt” luidt, zou zijn terug te voeren naar een incident tijdens een bal in 1344. De kousenband van de Gravin van Salisbury (des konings schoondochter, Joan van Kent) zakte af en koning Eduard III was zo galant om deze weer om haar been te gespen. (In een andere versie zou Eduard de kousenband hoffelijk om zijn eigen been gedaan hebben, zeggende “Honi soit qui mal y pense”).
Tegen de hovelingen zou hij hebben gezegd dat hij “van deze kousenband het meest gerespecteerde symbool in de christenheid zou maken”. Daarop stelde hij een toernooigezelschap in dat uit twee maal twaalf Ridders bestond.
In de vele honderden jaren na de oprichting van de zeer selectieve Orde van de Kousenband zijn er een indrukwekkend aantal leden bij gekomen, waaronder ook leden van het geslacht Oranje en Oranje-Nassau. Het merkwaardige is dat de Vader des vaderlands, Willem I Prins van Oranje niet werd uitgenodigd toe te treden tot de Orde van de Kousenband. De eerste van de Oranjes die werd geridderd in de Orde van de Kousenband was Prins Maurits van Oranje. Daarna volgenden er meer.

Omschrijving: timpaan met versiering (replica)
Hoogte: ca. 60 cm
Breedte: ca. 2,5 meter
Materiaal: terracotta
Inscriptie: JE MAINTIENDRAI en HONI SOUT MAL Y PENSE
Locatie: KMA Stadhouderspoort gebouw C grachtzijde